Page 115 - 2board 61
P. 115
tial and direct way. It is these elements that on my hand and say: “Good morning Roda-
transform the collection of buildings into a ki, how are you?..."
living organism, as well as a spiritual beacon Perhaps this is the link to emotional archi-
that manages to converse with its visitors tecture, a term chosen by Dionisis Sotovikis
even today. It succeeds in touching not just to clarify that: "Beyond fulfilling the prima-
the surface, but reaching into the gaze of the ry human need for shelter, architecture as
soul, as it was created as an expression of the an art form has historically been an expres-
soul and spirit. A beacon that illuminates en- sion, a structured externalization, of spiritu-
during and universal values. And this is pre- al and economic power and/or religious be-
cisely what - for me - needs to be preserved liefs, from the earliest organized societies to
and highlighted so that it continues to shine the present day. However, even though the
in the future." above values are logically integral elements of
After all, who was Rodakis, apart from a sim- human existence and societies, they are not
ple yet gifted human? Perhaps an explorer of - or at least should not be - what defines us,
the human measure? One of Rodakis’s final as human fulfillment comes through emo-
creations before he passed was to carve his tional and spiritual completeness. There-
two hands in stone and place them on ei- fore, I envision an architecture - and by ex-
ther side of his fireplace. Explaining this act tension, a society - whose foundations are
to architect George Kandylis who went to structured with the fundamental materials
visit him, he said: ...You see, when I am gone of the soul and spirit."
and my friends come to say “good day”, they Τα σπίτια είναι λεξικά μιας ζωής. Στέκονται
won’t find me here. This is impolite, it can- αυτόπτες μάρτυρες του χρόνου των ανθρώ-
not be... So, I leave my hands. And maybe, if πων, όπως θα έλεγε ο ιστορικός της μακράς
by chance you come by too, put your hand διάρκειας Φερνάν Μπροντέλ. Είτε μιλάμε για ανάκτορα είτε για ταπεινά σπίτια, η δεξιότη-
τα, ο διάλογος με το περιβάλλον, οι άρρητες
πληροφορίες, όλα δημιουργούν έναν διάλο-
γο που ζωντανεύει το παρελθόν. Μεταφε-
ρόμαστε στην Αίγινα, στον Μεσαγρό, όπου
βρίσκεται σε ένα επικλινές έδαφος η Οικία
BEYOND STONES Ροδάκη. Είναι τέτοια η αρμονία της απλότη-
The architect Dionisis Sotovikis τας, η ανεπιτήδευτη ανθρωπιά της και η ποι-
(top right) considers Rodakis House ητικότητά της, ώστε ίσως να περιορίζαμε τη
a living organism. / Ο αρχιτέκτονας νοηματική της ευρύτητα αν την κλείναμε στη
Διονύσης Σοτοβίκης (πάνω δεξιά) λέξη «λαϊκή», καθώς αυτό το κτίσμα συγκί-
θεωρεί την Οικία Ροδάκη έναν νησε από τον Πικιώνη και τον Σεφέρη μέχρι
ζωντανό οργανισμό. τον Adolf Loos και τον Λε Κορμπυζιέ. Το σπί-
τι το έχτισε το 1884 ο Αλέξανδρος Ροδάκης
κι εκεί έζησε με τη γυναίκα του και τα οχτώ
παιδιά του. Αγρότης, μάστορας, αρχικτέκτο-
νας, γλύπτης και ζωγράφος, συγκέρασε όλες
LEFT: GEORGE MESSARITAKIS. RIGHT: GIANNIS KRITIKOS
τις τέχνες με τα δομικά υλικά του τόπου του,
συνδυάζοντας τις παραδοσιακές γνώσεις του
χτισίματος αλλά και τις ζωγραφικές και γλυ-
πτικές του ικανότητες όπως απεικονίζονται
στους συμβολισμούς των αρχαϊκών γλυπτών
στην πρόσοψη. Έτσι, το ρολόι είναι ο χρόνος,
ο χοίρος η τύχη, το φίδι η γνώση και ο αετός
η δύναμη. Και όπως επισημαίνει ο νυν ιδιο-
κτήτης της, ο αρχιτέκτονας Διονύσης Σοτο-
βίκης που ανέλαβετη διάσωση και ανάδειξή
του: «Το σπίτι του Ροδάκη είναι μια γνήσια,
μια αυθεντική έκφραση της ψυχής και του
πνεύματος ενός ανθρώπου που, χωρίς κοι-
νωνική και οικονομική δύναμη, καταφέρνει
να συνδυάσει μεταξύ τους όλες τις τέχνες
σ’ ένα μοναδικό και ενιαίο σύνολο, ενώ ταυ-
115
transform the collection of buildings into a ki, how are you?..."
living organism, as well as a spiritual beacon Perhaps this is the link to emotional archi-
that manages to converse with its visitors tecture, a term chosen by Dionisis Sotovikis
even today. It succeeds in touching not just to clarify that: "Beyond fulfilling the prima-
the surface, but reaching into the gaze of the ry human need for shelter, architecture as
soul, as it was created as an expression of the an art form has historically been an expres-
soul and spirit. A beacon that illuminates en- sion, a structured externalization, of spiritu-
during and universal values. And this is pre- al and economic power and/or religious be-
cisely what - for me - needs to be preserved liefs, from the earliest organized societies to
and highlighted so that it continues to shine the present day. However, even though the
in the future." above values are logically integral elements of
After all, who was Rodakis, apart from a sim- human existence and societies, they are not
ple yet gifted human? Perhaps an explorer of - or at least should not be - what defines us,
the human measure? One of Rodakis’s final as human fulfillment comes through emo-
creations before he passed was to carve his tional and spiritual completeness. There-
two hands in stone and place them on ei- fore, I envision an architecture - and by ex-
ther side of his fireplace. Explaining this act tension, a society - whose foundations are
to architect George Kandylis who went to structured with the fundamental materials
visit him, he said: ...You see, when I am gone of the soul and spirit."
and my friends come to say “good day”, they Τα σπίτια είναι λεξικά μιας ζωής. Στέκονται
won’t find me here. This is impolite, it can- αυτόπτες μάρτυρες του χρόνου των ανθρώ-
not be... So, I leave my hands. And maybe, if πων, όπως θα έλεγε ο ιστορικός της μακράς
by chance you come by too, put your hand διάρκειας Φερνάν Μπροντέλ. Είτε μιλάμε για ανάκτορα είτε για ταπεινά σπίτια, η δεξιότη-
τα, ο διάλογος με το περιβάλλον, οι άρρητες
πληροφορίες, όλα δημιουργούν έναν διάλο-
γο που ζωντανεύει το παρελθόν. Μεταφε-
ρόμαστε στην Αίγινα, στον Μεσαγρό, όπου
βρίσκεται σε ένα επικλινές έδαφος η Οικία
BEYOND STONES Ροδάκη. Είναι τέτοια η αρμονία της απλότη-
The architect Dionisis Sotovikis τας, η ανεπιτήδευτη ανθρωπιά της και η ποι-
(top right) considers Rodakis House ητικότητά της, ώστε ίσως να περιορίζαμε τη
a living organism. / Ο αρχιτέκτονας νοηματική της ευρύτητα αν την κλείναμε στη
Διονύσης Σοτοβίκης (πάνω δεξιά) λέξη «λαϊκή», καθώς αυτό το κτίσμα συγκί-
θεωρεί την Οικία Ροδάκη έναν νησε από τον Πικιώνη και τον Σεφέρη μέχρι
ζωντανό οργανισμό. τον Adolf Loos και τον Λε Κορμπυζιέ. Το σπί-
τι το έχτισε το 1884 ο Αλέξανδρος Ροδάκης
κι εκεί έζησε με τη γυναίκα του και τα οχτώ
παιδιά του. Αγρότης, μάστορας, αρχικτέκτο-
νας, γλύπτης και ζωγράφος, συγκέρασε όλες
LEFT: GEORGE MESSARITAKIS. RIGHT: GIANNIS KRITIKOS
τις τέχνες με τα δομικά υλικά του τόπου του,
συνδυάζοντας τις παραδοσιακές γνώσεις του
χτισίματος αλλά και τις ζωγραφικές και γλυ-
πτικές του ικανότητες όπως απεικονίζονται
στους συμβολισμούς των αρχαϊκών γλυπτών
στην πρόσοψη. Έτσι, το ρολόι είναι ο χρόνος,
ο χοίρος η τύχη, το φίδι η γνώση και ο αετός
η δύναμη. Και όπως επισημαίνει ο νυν ιδιο-
κτήτης της, ο αρχιτέκτονας Διονύσης Σοτο-
βίκης που ανέλαβετη διάσωση και ανάδειξή
του: «Το σπίτι του Ροδάκη είναι μια γνήσια,
μια αυθεντική έκφραση της ψυχής και του
πνεύματος ενός ανθρώπου που, χωρίς κοι-
νωνική και οικονομική δύναμη, καταφέρνει
να συνδυάσει μεταξύ τους όλες τις τέχνες
σ’ ένα μοναδικό και ενιαίο σύνολο, ενώ ταυ-
115
