Page 184 - teyxos_13
P. 184
CITY
Mombasa, Kenya | Κένυα
The many teeming metropolises across the
Earth demonstrate in the most explicit way
the extremes to which humankind has been
pushed, faced with environmental degradation,
overpopulation and diminishing natural
resources. When millions are forced to live
in a confined space, under-resourced, under-
sanitised, the weakest, such as this young
boy stranded – blink-and-you’d-miss-him
– on a Mombasa rubbish dump, are hardest
hit. Yet they represent (assuredly not through
choice) a return to mankind’s most primal
instincts as hunter-gatherers; the arrival
of a loaded rubbish truck brings forth the
dump-dwellers of Mombasa to rummage
for anything that might help them survive,
just as many thousands of years ago tribes
would have found a use for every part of a
slain animal. This is their hope for a future.
Οι τόσες πυκνοκατοικημένες μητροπόλεις σε
όλη τη Γη δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο
τις ακρότητες στις οποίες έχει ωθηθεί η
ανθρωπότητα που αντιμετωπίζει περιβαλλοντική
υποβάθμιση, υπερπληθυσμό και εξάντληση των
φυσικών πόρων. Όταν εκατομμύρια άνθρωποι
αναγκάζονται να ζουν σε περιορισμένο χώρο,
υποσιτιζόμενοι και σε απαράδεκτες συνθήκες
υγιεινής, είναι οι πιο αδύναμοι, όπως αυτό το
εξαθλιωμένο αγοράκι σε ένα σκουπιδότοπο
της Μομπάσα, που πλήττονται περισσότερο.
Κι όμως, εκφράζουν (σίγουρα όχι γιατί το
επέλεξαν) την επιστροφή στα ένστικτα του
πρωτόγονου κυνηγού-συλλέκτη. Η άφιξη ενός
φορτωμένου απορριματοφόρου τραβάει έξω
τους κατοίκους της χωματερής της Μομπάσα
που ψάχνουν για οτιδήποτε θα μπορούσε να
τους βοηθήσει να επιβιώσουν, όπως χιλιάδες
χρόνια πριν ανθρώπινες φυλές έβρισκαν
τρόπο να αξιοποιήσουν κάθε κομμάτι ενός
σκοτωμένου ζώου. Αυτή είναι η ελπίδα τους
για το μέλλον.
PHOTOGRAPHY: TIMOTHY ALLEN, BBC 2010
184
Mombasa, Kenya | Κένυα
The many teeming metropolises across the
Earth demonstrate in the most explicit way
the extremes to which humankind has been
pushed, faced with environmental degradation,
overpopulation and diminishing natural
resources. When millions are forced to live
in a confined space, under-resourced, under-
sanitised, the weakest, such as this young
boy stranded – blink-and-you’d-miss-him
– on a Mombasa rubbish dump, are hardest
hit. Yet they represent (assuredly not through
choice) a return to mankind’s most primal
instincts as hunter-gatherers; the arrival
of a loaded rubbish truck brings forth the
dump-dwellers of Mombasa to rummage
for anything that might help them survive,
just as many thousands of years ago tribes
would have found a use for every part of a
slain animal. This is their hope for a future.
Οι τόσες πυκνοκατοικημένες μητροπόλεις σε
όλη τη Γη δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο
τις ακρότητες στις οποίες έχει ωθηθεί η
ανθρωπότητα που αντιμετωπίζει περιβαλλοντική
υποβάθμιση, υπερπληθυσμό και εξάντληση των
φυσικών πόρων. Όταν εκατομμύρια άνθρωποι
αναγκάζονται να ζουν σε περιορισμένο χώρο,
υποσιτιζόμενοι και σε απαράδεκτες συνθήκες
υγιεινής, είναι οι πιο αδύναμοι, όπως αυτό το
εξαθλιωμένο αγοράκι σε ένα σκουπιδότοπο
της Μομπάσα, που πλήττονται περισσότερο.
Κι όμως, εκφράζουν (σίγουρα όχι γιατί το
επέλεξαν) την επιστροφή στα ένστικτα του
πρωτόγονου κυνηγού-συλλέκτη. Η άφιξη ενός
φορτωμένου απορριματοφόρου τραβάει έξω
τους κατοίκους της χωματερής της Μομπάσα
που ψάχνουν για οτιδήποτε θα μπορούσε να
τους βοηθήσει να επιβιώσουν, όπως χιλιάδες
χρόνια πριν ανθρώπινες φυλές έβρισκαν
τρόπο να αξιοποιήσουν κάθε κομμάτι ενός
σκοτωμένου ζώου. Αυτή είναι η ελπίδα τους
για το μέλλον.
PHOTOGRAPHY: TIMOTHY ALLEN, BBC 2010
184
