Page 147 - teyxos_13

 

 

 

 

 

Page 147 - teyxos_13
P. 147
into a lamppost and an old man walk into a ένα ράθυμο ψαροχώρι και τη νύχτα μεταμορφώ- Η ΝΑΟΥΣΑ ΤΗ
dustbin – there was no electricity. νεται σε ένα πολύβουο μελίσσι από ανθρώπους ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
As Autumn clawed at Summer’s shoulder, after που ξεσαλώνουν στο χορό. ΡΑΘΥΜΟ ΨΑΡΟΧΩΡΙ
the Sporades I headed into the North Eastern Και μετά, υπάρχουν οι Μικρές Κυκλάδες. Στην ΚΑΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Aegean – Samos, the home of Pythagoras, an Ηρακλειά, έπεσα πάνω σε Ευρωπαίους κάθε λο- ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ
inordinate number of other intellectual greats of γής που είχαν στήσει σκηνές στην παραλία. Εδώ, ΣΕ ΠΟΛΥΒΟΥΟ
Ancient Greece and the birthplace of Hera. On στις μικρές πρωινές ώρες, έμαθα για τα ρεμπέτικα, ΜΕΛΙΣΣΙ ΑΠΟ
Chios, I understood why gum was so popular after τα ελληνικά μπλουζ, ενώ στο τραπέζι έδινε ρεσι- ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ
chewing some mastic and on Lesbos, I discovered τάλ ένας αρχιτέκτονας από τη Θεσσαλονίκη που ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΕΞΑΛΛΑ
an eclectic jazz scene the likes of which I had not έκανε τις διακοπές του στο νησί, μαζί με την παρέα
PHOTOS FROM TOP L. CLOCKWISE: Massimo Pizzocaro/www.iml.gr, CLAIRY MOUSTAFELLOU/WWW.IML.GR, LOUKAS HAPSIS/WWW.IML.GR encountered since leaving London – stormbound, του που τον συνόδευαν με μπαγλαμά, κιθάρα, τα-
this made an extended stay all the more enjoyable. μπούρλο και ντουμπάκια. Το πρωί έφυγα με προο-
Lemnos was remarkable as it had a shop which ρισμό την κοντινή Σχοινούσα, ένα υπέροχο μέρος
sold nothing but tiling grout and six banks all στο φως της μέρας, που τη νύχτα μετατρεπόταν
within 200 metres. By the time I left, Winter was σε θεοσκότεινη τρύπα. Αποτέλεσμα της συσκότι-
nudging in and the snow was clearly visible on σης που επικρατεί όταν πέφτει ο ήλιος ήταν πως
top of Mount Athos. But perhaps Samothraki, μέχρι να πάρω το πλοίο για την Αμοργό την επό-
my last island, was my biggest regret – the Aegean μενη μέρα, είχα ήδη δει ένα αγόρι με μηχανή να
was closing for business, everybody had left and πέφτει σε ένα στύλο της ΔΕΗ και έναν ηλικιωμέ-
as I wandered the now empty beaches, explored νο να σκοντάφτει πάνω σε έναν σκουπιδοτενεκέ.
the deserted Sanctuary of the Great Gods and Με το φθινόπωρο να καραδοκεί στην άκρη του κα-
walked through boar filled woods, I couldn’t help λοκαιριού, μετά τις Σποράδες, κατευθύνθηκα προς
reflecting what a pretty island it must be in June το βορειοανατολικό Αιγαίο και τη Σάμο, πατρίδα
or July, when the air is filled with laughter and the του Πυθαγόρα και πλήθους άλλων σπουδαίων αρ-
sky a deep, embracing blue. χαίων Ελλήνων σοφών, αλλά και γενέτειρα της θε-
Sitting here in London, staring out across the άς Ήρας. Στη Χίο δοκίμασα μαστίχα και κατάλαβα
rooftops, I cannot help pondering that to visit the γιατί είναι τόσο δημοφιλής η τσίχλα, ενώ στη Λέ-
Greek islands was indeed special – but to write of σβο ανακάλυψα ότι το νησί διαθέτει jazz σκηνή τό-
them, was perhaps the greatest privilege of all. As σο αξιόλογη, ώστε μου θύμισε Λονδίνο – κάτι που
the great Nikos Kazantzakis wrote, “Happy is the έκανε ακόμη πιο ευχάριστη τη διαμονή μου που
man who has the good fortune to sail the Aegean πήρε μικρή παράταση λόγω μιας απρόσμενης κα-
Sea”. No happier man than I. ταιγίδας. Στη Λήμνο μου έκανε εντύπωση ένα κατά-
στημα που πουλούσε μόνο τσιμέντο και οι έξι τρά-
In The Dolphin’s Wake (ISBN: 978-1- πεζές της συγκεντρωμένες σε περίπου 200 μέτρα.
903071-34-2) by Bene Factum Publishing Μέχρι να ολοκληρωθεί το ταξίδι μου, ο χειμώνας
(www.bene-factum.co.uk) price £7.99. ήταν πια προ των πυλών και το χιόνι έκανε την εμ-
Αlso available from amazon.com/ Ebook φάνισή του στις κορυφές του όρους Άθω. Ωστό-
available from 1st July price £7.19 inc VAΤ σο, στο τελευταίο νησί του ταξιδιού μου, τη Σαμο-
θράκη, νομίζω ότι ένιωσα τη μεγαλύτερη θλίψη. Η
καλοκαιρινή σεζόν στο Αιγαίο είχε τελειώσει, όλοι
είχαν φύγει και αφού περιπλανήθηκα στις έρημες
πλέον παραλίες, ανακάλυψα ένα ερειπωμένο ιερό
των θεών και διέσχισα δάση με αγριογούρουνα, σκέ-
φτηκα πόσο όμορφα πρέπει να είναι εδώ τον Ιού-
νιο ή τον Ιούλιο, όταν ο αέρας πλημμυρίζει με γέ-
λια και ο ουρανός παίρνει το βαθύ μπλε χρώμα του.
Τώρα από την πολυθρόνα μου στο Λονδίνο κοιτά-
ζοντας πάνω από τις στέγες των σπιτιών δεν μπο-
ρώ να μη σκεφτώ ότι το ταξίδι μου στα ελληνικά
νησιά ήταν πράγματι μοναδικό, αλλά το να γρά-
φω για αυτά, ίσως να είναι το μεγαλύτερο προνό-
μιο από όλα. Όπως άλλωστε είπε και ο σπουδαίος
Νίκος Καζαντζάκης «Χαρά στον άνθρωπο που αξι-
ώθηκε πριν πεθάνει ν’ αρμενίσει το Αιγαίο». Δεν
υπάρχει πιο ευτυχισμένος άνθρωπος από μένα.

From top L. clockwise: Anavatos medieval village and house in Campos area, both in Chios - Agios Therapon
Church at the port of Mytilene | Από πάνω αριστερά, δεξιόστροφα: Ο Ανάβατος, ένα από τα πιο γραφικά
καστροχώρια της Χίου - Σπίτι στον Κάμπο της Χίου - Άγιος Θεράπων στο λιμάνι της Μυτιλήνης

147
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152