Page 106 - Annual Report 2015 GR
P. 106
Οικονομικές Καταστάσεις
β) Επιπλέον, η Φορολογική Αρχή, εξέδωσε προσωρινό φύλλο ελέγχου για το Φ.Π.Α των οικονοµικών
χρήσεων 2001-2003, εκφράζοντας επιφύλαξη σε ότι αφορά το δικαίωµα της Εταιρείας να συµψηφίζει
τον Φ.Π.Α, που αντιστοιχεί στις δραστηριότητες µη υποκείµενες σε Φ.Π.Α (π.χ. ενοίκια), χωρίς την
επιβολή οποιουδήποτε φόρου. Για την άρση της επιφύλαξης, η Φορολογική Αρχή ζήτησε την άποψη
του Υπουργείου Οικονοµικών, το οποίο απάντησε εντός του 2010 θεωρώντας ότι η Εταιρεία δεν έχει
το δικαίωµα να συµψηφίζει τον Φ.Π.Α, που αντιστοιχεί στις δραστηριότητες µη υποκείµενες σε Φ.Π.Α,
σύµφωνα µε τις γενικές προβλέψεις του Νόµου για τον Φ.Π.Α (2859/2000) και την 6η Οδηγία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατόπιν της απαντήσεως του Υπουργείου Οικονοµικών, η Φορολογική Αρχή
προχώρησε στην οριστικοποίηση του φύλλου ελέγχου, επιβάλλοντας στην Εταιρεία ΦΠΑ €150,3 εκατ.
(συµπεριλαµβανοµένων και των αντίστοιχων προστίµων) για τις οικονοµικές χρήσεις 2001-2003. Το
ποσόν αυτό αντιστοιχεί κυρίως στον ΦΠΑ της κτήσης των παγίων και των λειτουργικών δαπανών
που σχετίζονταν µε πράξεις απαλλασσόµενες του ΦΠΑ χωρίς δικαίωµα έκπτωσης. Η Εταιρεία άσκησε
αγωγή στο ∆ιοικητικό Εφετείο στις 28 Σεπτεµβρίου 2010 κατά της απόφασης της Φορολογικής Αρχής
να επιβάλλει ΦΠΑ σε αυτού του είδους τις δαπάνες και επίσης προσέφυγε στο ∆ιεθνές ∆ιαιτητικό
∆ικαστήριο του Λονδίνου τόσο για το θέµα αυτό όσο και για το θέµα που περιγράφεται στο α)
παραπάνω, σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα στο άρθρο 44 της Σύµβασης Ανάπτυξης του Αεροδροµίου.
Η δικάσιµη ενώπιον του ∆ιοικητικού Εφετείου πραγµατοποιήθηκε στις 17 ∆εκεµβρίου 2013 και µε τις
αποφάσεις του υπ’ αριθµόν 3140/2014, 3141/2014 και 34142/2014 ανέβαλλε την εκδίκαση εν όψει της
διαδικασίας επίλυσης διαφορών η οποία είχε παραληφθεί από τις φορολογικές αρχές, κατά την άποψη
του Εφετείου. Μετά την παροχή των σχετικών διευκρινίσεων από τις φορολογικές αρχές, ορίστηκε νέα
δικάσιµος για τις 20 ∆εκεµβρίου 2016. ∆εν έχει αναγνωριστεί πρόβλεψη για το θέµα αυτό, µε βάση
την τελική ετυµηγορία µε αριθµό 101735 του ∆ιεθνούς ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου του Λονδίνου που
εκδόθηκε υπέρ της Εταιρείας στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
γ) Μετά από απόφαση του Υπουργείου Οικονοµικών- όπως αναφέρεται παραπάνω στο β) - η Φορολογική
Αρχή προχώρησε σε έλεγχο των οικονοµικών χρήσεων 2004-2009 επιβάλλοντας ΦΠΑ για αυτές
τις χρήσεις ύψους €11,8 εκατ. (συµπεριλαµβανοµένων των προστίµων), που αντιστοιχεί κυρίως
στο ΦΠΑ της κτήσης παγίων στοιχείων και των λειτουργικών δαπανών που σχετίζονταν µε πράξεις
απαλλασσόµενες του ΦΠΑ χωρίς δικαίωµα έκπτωσης. Η Εταιρεία άσκησε αγωγή στο ∆ιοικητικό
Εφετείο στις 21 Οκτωβρίου 2011 κατά της απόφασης της Φορολογικής Αρχής να επιβάλλει ΦΠΑ σε
αυτού του είδους τις δαπάνες και επίσης προσέφυγε στο ∆ιεθνές ∆ιαιτητικό ∆ικαστήριο του Λονδίνου
τόσο για το θέµα αυτό όσο και για τα θέµατα που περιγράφονται στο α) και β) παραπάνω, σύµφωνα µε
τα προβλεπόµενα στο άρθρο 44 της Σύµβασης Ανάπτυξης του Αεροδροµίου. Η δικάσιµη ενώπιον του
∆ιοικητικού Εφετείου ορίστηκε για τις 19 Φεβρουαρίου 2013, πραγµατοποιήθηκε στις 17 ∆εκεµβρίου
2013 και µε απόφασή του απέρριψε τις προσφυγές της Εταιρείας. Οι αποφάσεις αυτές κοινοποιήθηκαν
στις φορολογικές αρχές, η οποία επέβαλε το υπόλοιπο οφειλόµενο ποσό ΦΠΑ €6,3 εκατ. και επιπλέον
πρόστιµα ύψους €0,4 εκατ. Η Εταιρία κατέθεσε αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης ενώπιον του Συµβουλίου
της Επικρατείας. Το Συµβούλιο της Επικρατείας µε τις αποφάσεις του υπ’ αριθµόν 582/2015,
583/2015, 584/2015, 585/2015, 586/2015 και 587/2015, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στην Εταιρεία στις
11 Μαρτίου 2015, έκανε δεκτές τις αιτήσεις αναίρεσης της Εταιρείας σχετικά µε τις διαφορές για τον
ΦΠΑ των οικονοµικών χρήσεων 2004-2009 και παρέπεµψε τις υποθέσεις στο ∆ιοικητικό Εφετείο.
Η ακρόαση της υπόθεσης έλαβε χώρα στις 7 Οκτωβρίου 2015 και µε τις αποφάσεις 5877/2015,
5878/2015, 5879/2015, 5880/2015, 5881/2015 και 5882/2015 το ∆ιοικητικό Εφετείο απεδέχθη
τις προσφυγές της Εταιρείας και ο επιβληθείς από την Φορολογική Αρχή ΦΠΑ για τις οικονοµικές
χρήσεις 2004-2009 ακυρώθηκε. ∆εν έχει αναγνωριστεί πρόβλεψη για το θέµα αυτό, µε βάση την τελική
ετυµηγορία µε αριθµό 101735 του ∆ιεθνούς ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου του Λονδίνου που εκδόθηκε υπέρ
της Εταιρείας στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
δ) Μετά από προσωρινό φορολογικό έλεγχο που πραγµατοποιήθηκε το 2013 σχετικά µε τις οικονοµικές
χρήσεις 2010 και 2011, η Φορολογική Αρχή εξέδωσε το 2013 πράξη καταλογισµού ΦΠΑ για τις
χρήσεις αυτές, ύψους €3,0 εκατ. – συµπεριλαµβανοµένων των προστίµων- το οποίο αντιστοιχεί
κυρίως στο ΦΠΑ για την απόκτηση των παγίων περιουσιακών στοιχείων και τα λειτουργικά έξοδα που
σχετίζονται µε τις απαλλασσόµενες δραστηριότητες του ΦΠΑ. Η Εταιρεία προσέφυγε δεόντως ενώπιον
του αρµόδιου Τµήµατος Επίλυσης ∆ιαφορών του Υπουργείου Οικονοµικών, επιδιώκοντας να επιλύσει
το ζήτηµα σε διοικητικό επίπεδο, το αρµόδιο τµήµα όµως απέρριψε την προσφυγή. Η Εταιρία προσέφυγε
ενώπιον του ∆ιοικητικού Εφετείου στις 8 Μαΐου 2014, εναντίον της απόφασης της Φορολογικής Αρχής
για τον καταλογισµό ΦΠΑ επί αυτών των δαπανών. Η δικάσιµος ορίστηκε για τις 3 Νοεµβρίου 2014 και
αναβλήθηκε τελικά για τις 10 Οκτωβρίου 2016.
Η Εταιρεία βασιζόµενη στη γνώµη των εµπειρογνωµόνων της σε σχέση µε την υπ’ αριθµόν 101735
Οικονομικές Καταστάσεις της 31 Δεκεμβρίου 2015 (Ποσά εκφρασμένα σε Ευρώ εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
59 από 65
β) Επιπλέον, η Φορολογική Αρχή, εξέδωσε προσωρινό φύλλο ελέγχου για το Φ.Π.Α των οικονοµικών
χρήσεων 2001-2003, εκφράζοντας επιφύλαξη σε ότι αφορά το δικαίωµα της Εταιρείας να συµψηφίζει
τον Φ.Π.Α, που αντιστοιχεί στις δραστηριότητες µη υποκείµενες σε Φ.Π.Α (π.χ. ενοίκια), χωρίς την
επιβολή οποιουδήποτε φόρου. Για την άρση της επιφύλαξης, η Φορολογική Αρχή ζήτησε την άποψη
του Υπουργείου Οικονοµικών, το οποίο απάντησε εντός του 2010 θεωρώντας ότι η Εταιρεία δεν έχει
το δικαίωµα να συµψηφίζει τον Φ.Π.Α, που αντιστοιχεί στις δραστηριότητες µη υποκείµενες σε Φ.Π.Α,
σύµφωνα µε τις γενικές προβλέψεις του Νόµου για τον Φ.Π.Α (2859/2000) και την 6η Οδηγία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατόπιν της απαντήσεως του Υπουργείου Οικονοµικών, η Φορολογική Αρχή
προχώρησε στην οριστικοποίηση του φύλλου ελέγχου, επιβάλλοντας στην Εταιρεία ΦΠΑ €150,3 εκατ.
(συµπεριλαµβανοµένων και των αντίστοιχων προστίµων) για τις οικονοµικές χρήσεις 2001-2003. Το
ποσόν αυτό αντιστοιχεί κυρίως στον ΦΠΑ της κτήσης των παγίων και των λειτουργικών δαπανών
που σχετίζονταν µε πράξεις απαλλασσόµενες του ΦΠΑ χωρίς δικαίωµα έκπτωσης. Η Εταιρεία άσκησε
αγωγή στο ∆ιοικητικό Εφετείο στις 28 Σεπτεµβρίου 2010 κατά της απόφασης της Φορολογικής Αρχής
να επιβάλλει ΦΠΑ σε αυτού του είδους τις δαπάνες και επίσης προσέφυγε στο ∆ιεθνές ∆ιαιτητικό
∆ικαστήριο του Λονδίνου τόσο για το θέµα αυτό όσο και για το θέµα που περιγράφεται στο α)
παραπάνω, σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα στο άρθρο 44 της Σύµβασης Ανάπτυξης του Αεροδροµίου.
Η δικάσιµη ενώπιον του ∆ιοικητικού Εφετείου πραγµατοποιήθηκε στις 17 ∆εκεµβρίου 2013 και µε τις
αποφάσεις του υπ’ αριθµόν 3140/2014, 3141/2014 και 34142/2014 ανέβαλλε την εκδίκαση εν όψει της
διαδικασίας επίλυσης διαφορών η οποία είχε παραληφθεί από τις φορολογικές αρχές, κατά την άποψη
του Εφετείου. Μετά την παροχή των σχετικών διευκρινίσεων από τις φορολογικές αρχές, ορίστηκε νέα
δικάσιµος για τις 20 ∆εκεµβρίου 2016. ∆εν έχει αναγνωριστεί πρόβλεψη για το θέµα αυτό, µε βάση
την τελική ετυµηγορία µε αριθµό 101735 του ∆ιεθνούς ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου του Λονδίνου που
εκδόθηκε υπέρ της Εταιρείας στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
γ) Μετά από απόφαση του Υπουργείου Οικονοµικών- όπως αναφέρεται παραπάνω στο β) - η Φορολογική
Αρχή προχώρησε σε έλεγχο των οικονοµικών χρήσεων 2004-2009 επιβάλλοντας ΦΠΑ για αυτές
τις χρήσεις ύψους €11,8 εκατ. (συµπεριλαµβανοµένων των προστίµων), που αντιστοιχεί κυρίως
στο ΦΠΑ της κτήσης παγίων στοιχείων και των λειτουργικών δαπανών που σχετίζονταν µε πράξεις
απαλλασσόµενες του ΦΠΑ χωρίς δικαίωµα έκπτωσης. Η Εταιρεία άσκησε αγωγή στο ∆ιοικητικό
Εφετείο στις 21 Οκτωβρίου 2011 κατά της απόφασης της Φορολογικής Αρχής να επιβάλλει ΦΠΑ σε
αυτού του είδους τις δαπάνες και επίσης προσέφυγε στο ∆ιεθνές ∆ιαιτητικό ∆ικαστήριο του Λονδίνου
τόσο για το θέµα αυτό όσο και για τα θέµατα που περιγράφονται στο α) και β) παραπάνω, σύµφωνα µε
τα προβλεπόµενα στο άρθρο 44 της Σύµβασης Ανάπτυξης του Αεροδροµίου. Η δικάσιµη ενώπιον του
∆ιοικητικού Εφετείου ορίστηκε για τις 19 Φεβρουαρίου 2013, πραγµατοποιήθηκε στις 17 ∆εκεµβρίου
2013 και µε απόφασή του απέρριψε τις προσφυγές της Εταιρείας. Οι αποφάσεις αυτές κοινοποιήθηκαν
στις φορολογικές αρχές, η οποία επέβαλε το υπόλοιπο οφειλόµενο ποσό ΦΠΑ €6,3 εκατ. και επιπλέον
πρόστιµα ύψους €0,4 εκατ. Η Εταιρία κατέθεσε αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης ενώπιον του Συµβουλίου
της Επικρατείας. Το Συµβούλιο της Επικρατείας µε τις αποφάσεις του υπ’ αριθµόν 582/2015,
583/2015, 584/2015, 585/2015, 586/2015 και 587/2015, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στην Εταιρεία στις
11 Μαρτίου 2015, έκανε δεκτές τις αιτήσεις αναίρεσης της Εταιρείας σχετικά µε τις διαφορές για τον
ΦΠΑ των οικονοµικών χρήσεων 2004-2009 και παρέπεµψε τις υποθέσεις στο ∆ιοικητικό Εφετείο.
Η ακρόαση της υπόθεσης έλαβε χώρα στις 7 Οκτωβρίου 2015 και µε τις αποφάσεις 5877/2015,
5878/2015, 5879/2015, 5880/2015, 5881/2015 και 5882/2015 το ∆ιοικητικό Εφετείο απεδέχθη
τις προσφυγές της Εταιρείας και ο επιβληθείς από την Φορολογική Αρχή ΦΠΑ για τις οικονοµικές
χρήσεις 2004-2009 ακυρώθηκε. ∆εν έχει αναγνωριστεί πρόβλεψη για το θέµα αυτό, µε βάση την τελική
ετυµηγορία µε αριθµό 101735 του ∆ιεθνούς ∆ιαιτητικού ∆ικαστηρίου του Λονδίνου που εκδόθηκε υπέρ
της Εταιρείας στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
δ) Μετά από προσωρινό φορολογικό έλεγχο που πραγµατοποιήθηκε το 2013 σχετικά µε τις οικονοµικές
χρήσεις 2010 και 2011, η Φορολογική Αρχή εξέδωσε το 2013 πράξη καταλογισµού ΦΠΑ για τις
χρήσεις αυτές, ύψους €3,0 εκατ. – συµπεριλαµβανοµένων των προστίµων- το οποίο αντιστοιχεί
κυρίως στο ΦΠΑ για την απόκτηση των παγίων περιουσιακών στοιχείων και τα λειτουργικά έξοδα που
σχετίζονται µε τις απαλλασσόµενες δραστηριότητες του ΦΠΑ. Η Εταιρεία προσέφυγε δεόντως ενώπιον
του αρµόδιου Τµήµατος Επίλυσης ∆ιαφορών του Υπουργείου Οικονοµικών, επιδιώκοντας να επιλύσει
το ζήτηµα σε διοικητικό επίπεδο, το αρµόδιο τµήµα όµως απέρριψε την προσφυγή. Η Εταιρία προσέφυγε
ενώπιον του ∆ιοικητικού Εφετείου στις 8 Μαΐου 2014, εναντίον της απόφασης της Φορολογικής Αρχής
για τον καταλογισµό ΦΠΑ επί αυτών των δαπανών. Η δικάσιµος ορίστηκε για τις 3 Νοεµβρίου 2014 και
αναβλήθηκε τελικά για τις 10 Οκτωβρίου 2016.
Η Εταιρεία βασιζόµενη στη γνώµη των εµπειρογνωµόνων της σε σχέση µε την υπ’ αριθµόν 101735
Οικονομικές Καταστάσεις της 31 Δεκεμβρίου 2015 (Ποσά εκφρασμένα σε Ευρώ εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
59 από 65
