Page 46 - teyxos_13
P. 46
Jan-Mar | 13 NEXT STOP HERE
GREAT GREEKS ABROAD
γής τους. Η συμπεριφορά τους ερμηνεύεται ως εκτός από το χρέος και τα σχετικά προσβλητι- και, όταν μπορεί, μετατρέπει αυτόν τον παλμό
ταυτόσημη με την εικόνα της χώρας – και στην κά για τον ελληνικό λαό δημοσιεύματα. Αυτό το σε έργο. Η τέχνη δεν μπορεί να είναι στρατευ-
προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας. θέμα θα έπρεπε να προβληματίσει τον υπουρ- μένη, γιατί έτσι παύει να είναι τέχνη. Όταν κά-
Νιώθετε, άρα, ότι κουβαλάτε ένα βαρύ φορτίο γό Πολιτισμού. ποιος είναι στρατευμένος, σημαίνει ότι υπηρετεί
στους ώμους σας; Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες διαμόρφω- μια «αλήθεια», εκείνη ενός πολιτικού κόμματος,
Φέρουμε ευθύνη κάθε στιγμή, για κάθε πράξη μας. σαν το κινηματογραφικό σας έργο. Οι δύσκο- μιας θρησκείας. Όταν κάποιος είναι καλλιτέχνης,
Έχετε πει παλιότερα ότι το έργο σας έχει επη- λοι καιροί αποτελούν πηγή έμπνευσης για τον σημαίνει ότι είναι απελευθερωμένος από όλες
ρεαστεί από την αρχαία ελληνική τραγωδία και καλλιτέχνη; Ο κινηματογράφος πρέπει να εί- αυτές τις ιδεολογίες. Ότι δρα σύμφωνα με τη
το γαλλικό πολιτισμό. Εάν έπρεπε ή μπορούσα- ναι στρατευμένος; συνείδησή του, την ηθική του και τα πάθη του.
τε να διαλέξετε μια πατρίδα, θα διαλέγατε πά- Είναι ο κόσμος, οι άνθρωποι και τα πάθη τους Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από
λι την Ελλάδα ή πιστεύετε ότι η Γαλλία σάς ται- που ενέπνευσαν κάθε ταινία μου. Ο καλλιτέχνης τη χώρα σας;
ριάζει καλύτερα, δεδομένου ότι την επιλέξατε γίνεται αποδέκτης του παλμού της κοινωνίας Η ευτυχία της Ελλάδας θα ολοκλήρωνε τη δι-
κή μου ευτυχία.
My mother, who was almost illiterate, would Όταν επιστρέφετε στο Παρίσι μετά από κά-
show me the Parthenon and say: “This is us” | Η θε επίσκεψή σας στην Ελλάδα, τι έχετε στις
μητέρα μου, σχεδόν αγράμματη, μου έδειχνε τον αποσκευές σας;
Παρθενώνα και μου έλεγε: «Αυτό είμαστε εμείς». Μουσική. Βιβλία, κουλούρια από το Μαρκόπου-
λο. Και στο τέλος της προβολής της τελευταίας
μου ταινίας Le Capital, ένας κύριος μου χάρισε
ένα τάβλι. «Με όλη μου την εκτίμηση» μου είπε.
ως μόνιμη κατοικία σας; Costas Gavras at the Film Archive | O Κώστας Γαβράς στην Ταινιοθήκη
Η ελληνική τραγωδία έχει επηρεάσει τον κινη-
ματογράφο, το θέατρο και γενικότερα όλα τα θε- For the first time in Greece, the Greek Film Archive Foundation presents a complete
άματα. Και θα συνεχίσει να ασκεί επιρροή για retrospective of the acclaimed Greek director’s works from January 29 to February 6,
πάντα. Όπως μόλις είπα, διάλεξα μια πατρίδα, in collaboration with the French Institute of Athens, the Onassis Cultural Centre, the
και αυτή είναι η Γαλλία, η οποία μου προσέφε- Communications and Media departments of the National and Kapodistrian University of
ρε τα πάντα σαν να ήμουν ένα από τα παιδιά της. Athens and the Film Department of the Aristotle University of Thessaloniki. The retrospective
Ενώ η Ελλάδα της εφηβείας μου δεν πρόσφε- includes a complete filmography, discussion with Costa Gavras as keynote speaker on the
ρε τίποτα στα παιδιά της δικής μου κοινωνικής topic “Film Archives: The future of our past?” on Wednesday January 30, and a masterclass
τάξης. δηλαδή στους φτωχούς. Παρ’ όλα αυτά, entitled “The art of the director” on Thursday January 31, both at the Onassis Cultural Centre.
αγαπώ την Ελλάδα. Γιατί, όπως λέει και ο ποιη- Για πρώτη φορά η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει ένα πλήρες αναδρομικό αφιέρωμα στον
τής, «όπου και να πας, η Ελλάδα σε πληγώνει». μεγάλο Έλληνα δημιουργό, από τις 29 Ιανουαρίου έως 6 Φεβρουαρίου 2013, σε συνεργασία
Και την αγαπώ ακόμα περισσότερο όταν η ίδια με το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Τμήμα Επικοινωνίας και
είναι πληγωμένη. Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ και το Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Το αφιέρωμα
Ποια στοιχεία του ελληνισμού και των Ελλήνων περιλαμβάνει την προβολή της πλήρους φιλμογραφίας του δημιουργού, συζήτηση στρογγυλής
χαίρουν εκτίμησης σε διεθνές επίπεδο και ποια τραπέζης με τίτλο «Ταινιοθήκες: Το μέλλον του παρελθόντος μας;», με κεντρικό ομιλητή τον
είναι εκείνα που αφήνουν μια πικρή επίγευση; Κώστα Γαβρά, την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, και Masterclass του Κώστα Γαβρά με τίτλο «Η τέχνη
Όπως έχω πει και στο παρελθόν, οι Γάλλοι τρέ- του σκηνοθέτη», την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
φουν μεγάλο σεβασμό για τον ελληνικό πολιτι-
σμό. Ο ελληνικός πολιτισμός χαίρει σεβασμού,
θαυμασμού και διδάσκεται στο εξωτερικό. Οι δε
επισκέπτες απολαμβάνουν την ελληνική φιλοξε-
νία, το φως, τη θάλασσα και τη φύση της Ελλά-
δας. Αλλά αυτό που εκπλήσσει, που προβλημα-
τίζει, που ενοχλεί και που συχνά προκαλεί δυ-
σαρέσκεια είναι η πολιτική και εκείνοι που την
ασκούν. Η ελληνική δημοκρατία προκαλεί το γέ-
λιο. Ή τη λύπη.
Ποια μέτρα θα έπρεπε να ληφθούν σε πολιτι-
στικό επίπεδο, προκειμένου να βελτιωθεί η ει-
κόνα της χώρας στη διεθνή σκηνή;
Δε διαθέτω καμία εμπειρία σε αυτόν τον τομέα,
αλλά διαπιστώνω εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα δεν
έχει καμία πολιτιστική παρουσία σε διεθνές επί-
πεδο. Η τελευταία έκθεση είχε γίνει στο Λού-
βρο και ήταν αφιερωμένη στον Μέγα Αλέξανδρο.
Προβλήθηκε η εικόνα μιας Ελλάδας μεγαλειώ-
δους, λαμπερής, ποιητικής. Από τότε τίποτα πια,
46
GREAT GREEKS ABROAD
γής τους. Η συμπεριφορά τους ερμηνεύεται ως εκτός από το χρέος και τα σχετικά προσβλητι- και, όταν μπορεί, μετατρέπει αυτόν τον παλμό
ταυτόσημη με την εικόνα της χώρας – και στην κά για τον ελληνικό λαό δημοσιεύματα. Αυτό το σε έργο. Η τέχνη δεν μπορεί να είναι στρατευ-
προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας. θέμα θα έπρεπε να προβληματίσει τον υπουρ- μένη, γιατί έτσι παύει να είναι τέχνη. Όταν κά-
Νιώθετε, άρα, ότι κουβαλάτε ένα βαρύ φορτίο γό Πολιτισμού. ποιος είναι στρατευμένος, σημαίνει ότι υπηρετεί
στους ώμους σας; Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες διαμόρφω- μια «αλήθεια», εκείνη ενός πολιτικού κόμματος,
Φέρουμε ευθύνη κάθε στιγμή, για κάθε πράξη μας. σαν το κινηματογραφικό σας έργο. Οι δύσκο- μιας θρησκείας. Όταν κάποιος είναι καλλιτέχνης,
Έχετε πει παλιότερα ότι το έργο σας έχει επη- λοι καιροί αποτελούν πηγή έμπνευσης για τον σημαίνει ότι είναι απελευθερωμένος από όλες
ρεαστεί από την αρχαία ελληνική τραγωδία και καλλιτέχνη; Ο κινηματογράφος πρέπει να εί- αυτές τις ιδεολογίες. Ότι δρα σύμφωνα με τη
το γαλλικό πολιτισμό. Εάν έπρεπε ή μπορούσα- ναι στρατευμένος; συνείδησή του, την ηθική του και τα πάθη του.
τε να διαλέξετε μια πατρίδα, θα διαλέγατε πά- Είναι ο κόσμος, οι άνθρωποι και τα πάθη τους Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από
λι την Ελλάδα ή πιστεύετε ότι η Γαλλία σάς ται- που ενέπνευσαν κάθε ταινία μου. Ο καλλιτέχνης τη χώρα σας;
ριάζει καλύτερα, δεδομένου ότι την επιλέξατε γίνεται αποδέκτης του παλμού της κοινωνίας Η ευτυχία της Ελλάδας θα ολοκλήρωνε τη δι-
κή μου ευτυχία.
My mother, who was almost illiterate, would Όταν επιστρέφετε στο Παρίσι μετά από κά-
show me the Parthenon and say: “This is us” | Η θε επίσκεψή σας στην Ελλάδα, τι έχετε στις
μητέρα μου, σχεδόν αγράμματη, μου έδειχνε τον αποσκευές σας;
Παρθενώνα και μου έλεγε: «Αυτό είμαστε εμείς». Μουσική. Βιβλία, κουλούρια από το Μαρκόπου-
λο. Και στο τέλος της προβολής της τελευταίας
μου ταινίας Le Capital, ένας κύριος μου χάρισε
ένα τάβλι. «Με όλη μου την εκτίμηση» μου είπε.
ως μόνιμη κατοικία σας; Costas Gavras at the Film Archive | O Κώστας Γαβράς στην Ταινιοθήκη
Η ελληνική τραγωδία έχει επηρεάσει τον κινη-
ματογράφο, το θέατρο και γενικότερα όλα τα θε- For the first time in Greece, the Greek Film Archive Foundation presents a complete
άματα. Και θα συνεχίσει να ασκεί επιρροή για retrospective of the acclaimed Greek director’s works from January 29 to February 6,
πάντα. Όπως μόλις είπα, διάλεξα μια πατρίδα, in collaboration with the French Institute of Athens, the Onassis Cultural Centre, the
και αυτή είναι η Γαλλία, η οποία μου προσέφε- Communications and Media departments of the National and Kapodistrian University of
ρε τα πάντα σαν να ήμουν ένα από τα παιδιά της. Athens and the Film Department of the Aristotle University of Thessaloniki. The retrospective
Ενώ η Ελλάδα της εφηβείας μου δεν πρόσφε- includes a complete filmography, discussion with Costa Gavras as keynote speaker on the
ρε τίποτα στα παιδιά της δικής μου κοινωνικής topic “Film Archives: The future of our past?” on Wednesday January 30, and a masterclass
τάξης. δηλαδή στους φτωχούς. Παρ’ όλα αυτά, entitled “The art of the director” on Thursday January 31, both at the Onassis Cultural Centre.
αγαπώ την Ελλάδα. Γιατί, όπως λέει και ο ποιη- Για πρώτη φορά η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει ένα πλήρες αναδρομικό αφιέρωμα στον
τής, «όπου και να πας, η Ελλάδα σε πληγώνει». μεγάλο Έλληνα δημιουργό, από τις 29 Ιανουαρίου έως 6 Φεβρουαρίου 2013, σε συνεργασία
Και την αγαπώ ακόμα περισσότερο όταν η ίδια με το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Τμήμα Επικοινωνίας και
είναι πληγωμένη. Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ και το Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Το αφιέρωμα
Ποια στοιχεία του ελληνισμού και των Ελλήνων περιλαμβάνει την προβολή της πλήρους φιλμογραφίας του δημιουργού, συζήτηση στρογγυλής
χαίρουν εκτίμησης σε διεθνές επίπεδο και ποια τραπέζης με τίτλο «Ταινιοθήκες: Το μέλλον του παρελθόντος μας;», με κεντρικό ομιλητή τον
είναι εκείνα που αφήνουν μια πικρή επίγευση; Κώστα Γαβρά, την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, και Masterclass του Κώστα Γαβρά με τίτλο «Η τέχνη
Όπως έχω πει και στο παρελθόν, οι Γάλλοι τρέ- του σκηνοθέτη», την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
φουν μεγάλο σεβασμό για τον ελληνικό πολιτι-
σμό. Ο ελληνικός πολιτισμός χαίρει σεβασμού,
θαυμασμού και διδάσκεται στο εξωτερικό. Οι δε
επισκέπτες απολαμβάνουν την ελληνική φιλοξε-
νία, το φως, τη θάλασσα και τη φύση της Ελλά-
δας. Αλλά αυτό που εκπλήσσει, που προβλημα-
τίζει, που ενοχλεί και που συχνά προκαλεί δυ-
σαρέσκεια είναι η πολιτική και εκείνοι που την
ασκούν. Η ελληνική δημοκρατία προκαλεί το γέ-
λιο. Ή τη λύπη.
Ποια μέτρα θα έπρεπε να ληφθούν σε πολιτι-
στικό επίπεδο, προκειμένου να βελτιωθεί η ει-
κόνα της χώρας στη διεθνή σκηνή;
Δε διαθέτω καμία εμπειρία σε αυτόν τον τομέα,
αλλά διαπιστώνω εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα δεν
έχει καμία πολιτιστική παρουσία σε διεθνές επί-
πεδο. Η τελευταία έκθεση είχε γίνει στο Λού-
βρο και ήταν αφιερωμένη στον Μέγα Αλέξανδρο.
Προβλήθηκε η εικόνα μιας Ελλάδας μεγαλειώ-
δους, λαμπερής, ποιητικής. Από τότε τίποτα πια,
46
