Page 40 - teyxos_13
P. 40
Apr-Jun | 12 Latitudes Travel Diaries
PERTH – W. AUSTRALIA
of traditional Dodecanese costume. In this way, Ο λοκαίνουργιο». Αυτή είναι Με την πρώτη ματιά σχεδόν δεν την καταλαβαίνεις:
Despina honours her Greek heritage while also ex- η κυρίαρχη αίσθηση που σε δυο, τρία τραπεζάκια στον άχαρο πεζοδρόμιο στο
uding the simplicity, prosperity and dedication to καταλαμβάνει όταν περιδιαβαίνεις πιο απομακρυσμένο από τη φασαρία κομμάτι της
hard, honest work I have learned to fully appreci- στους δρόμους και τις γειτονιές Rοkeby Road, της κεντρικής οδού του Subiaco. Το
ate in Australians: the constant motivation that leads του Περθ. «Subi», για τους ντόπιους, είναι ένα ζωηρό,
you to success, if you deserve it and are willing to Κινδυνεύω να παρεξηγηθώ – το Περθ φυσικά κοσμοπολίτικο προάστιο, αρκετά κοντά στην
put up a fight. In fact, it is these values that do not δεν χτίστηκε χτες. Η γοητευτική αυτή καρδιά της πόλης για να είσαι μέσα στη δράση,
allow you to rest on your laurels or lose yourself in πόλη αναπτύσσεται και εξαπλώνεται στην αρκετά μακριά από τους ατσάλινους ουρανοξύστες
a spoilt, luxurious existence. On the contrary, the απομακρυσμένη Δυτική Αυστραλία πάνω από έναν του κέντρου, ώστε να μπορείς να ζήσεις και να
greater the distinction, the harder one works; in- αιώνα. Ψαροχώρι στην αρχή, διακομετακομιστικό βολτάρεις χαλαρά: η επιτομή του σύγχρονου
stead of dreams of retirement, there are dreams of λιμάνι έπειτα, εμπορικό σταυροδρόμι και θαλάσσια bohemianchic τρόπου ζωής.
expansion: another Boucla is in the works, this time έξοδος προς την Ασία και την υπόλοιπη Δύση. Όταν φτάνει μεσημέρι, πάντως, είναι αδύνατον
in Kastelorizo, the perfect way of completing the fam- Το Περθ, από τη μέρα της ίδρυσής του ως σήμερα, να μην προσέξεις την Μπούκλα. Μπροστά στο
ily cycle. How wonderful, I think to myself. It would γνωρίζει μόνο μια πορεία: αυτήν της ραγδαίας μαγαζί επικρατεί πραγματική κοσμοσυρροή. Η
save me endless hours of travel – even though these εξέλιξης. Σχεδόν ακούς τα γρανάζια της ταχύτητας ουρά φτάνει μέχρι έξω και από περιέργεια κοιτάς
flavours are truly worthwhile – and prevent the co- να γυρίζουν, εξακοντίζοντας μία κάποτε μικρή, μέσα από τη βιτρίνα τι γίνεται εκεί μέσα. Αυτό που
lossal jetlag that inevitably follows. νυσταγμένη πόλη στους φρενήρεις ρυθμούς της βλέπεις σε τραβάει σαν μαγνήτης. Ένα ατμοσφαιρικά
Soon, dishes of spinach pie and oven-baked lamb ανάπτυξης μιας υπερσύγχρονης μητρόπολης. υποφωτισμένο μπιστρό, επιπλωμένο με παλιά
stuffed with pine nuts make their appearance, ac- Τα προάστιά του, κάτω από τον έλεγχο των υπερ- κομμάτια, ένα κολάζ μυστηρίων. Ο τοπικός Τύπος
companied by crispy salads that smell of olives, oreg- προστατευτικών τοπικών συμβουλίων, διατηρούν το χαρακτήρισε «Σπηλιά του Αλί Μπαμπά», και όχι
ano and the Mediterranean. Next, a divine galak- ακόμη το ήσυχο άρωμα μιας νυσταγμένης subur- άδικα. Μέσα στα λίγα τετραγωνικά της Μπούκλας
tomboureko (semolina pudding in filo pastry) that, bia. Όσο προχωράς όμως προς το κέντρο, οι ρυθμοί σωριάζονται τόσοι μικροί και μεγάλοι θησαυροί,
I jokingly say to Despina, should be made illegal! Af- αλλάζουν: βουή,μποτιλιάρισμασταφανάρια,άνθρωποι που χρειάζεται να περάσεις ώρες, μέρες, χρόνια,
ter lunch comes the tsipouro (pomace brandy) and που βιάζονται, πανύψηλα κτίρια από ατσάλι και στο μικρό αυτό χώρο για να εξοικειωθείς με το
coffee, the crowd starts to wane as the hip profes- γυαλί καθρεφτίζονται στα νερά του ποταμού Σουάν. περιεχόμενό του. Τα ράφια στους τοίχους ξεχειλίζουν
sionals go back to their offices and a delicate Greek Ένα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές χώρες, από παλιωμένα σερβίτσια (ευτυχώς παράταιρα),
island melody plays in the background. An intense γλώσσες και ιστορίες ξεχύνεται στα μοδάτα καφέ, σπασμένες κούκλες άλλων εποχών, υφαντά,
feeling of nostalgia dominates...not for the land we τα εντυπωσιακά πολυκαταστήματα, πλημμυρίζει
have left behind, but for all the countries we have τους σταθμούς των τρένων, τις αποβάθρες των A feeling of
not visited, all the trips we have yet to embark on, φέρι κάτω από έναν εκτυφλωτικά γαλάζιο ουρανό nostalgia not
all the distant destinations we have dreamt of, but (το Περθ φημίζεται για το συγκλονιστικό κλίμα και for the land we
may never reach. την ηλιοφάνειά του). have left behind,
It is under this relentless Subiaco midday sun that I «Καινούργιο». Στα μάτια του Ευρωπαίου but for all the
abruptly land in the “now” of a bubbling metropo- ταξιδευτή αυτό το αδιάκοπο «καινούργιο», μετά countries we have
lis, which is bursting with the promise of the future. την πρώτη εντύπωση, μπορεί να γίνει κάπως not visited
I smile, satiated by flavours, stories and fragrances, κουραστικό. Αναζητάς ενστικτωδώς κάτι παλιό,
as if my old soul has cast off its last traces of nostal- κάτι οικείο: μια ατμόσφαιρα, ένα ίχνος Ιστορίας,
gia. I am now ready to tackle something completely ένα παράταιρο σερβίτσιο, ας πούμε, μια παλιά
new, something blindingly new – tomorrow. I am ψυχή για να ανταλλάξετε νοσταλγία.
now ready for Perth. Βρήκα τη δική μου «παλιά ψυχή» στην Μπούκλα.
40
PERTH – W. AUSTRALIA
of traditional Dodecanese costume. In this way, Ο λοκαίνουργιο». Αυτή είναι Με την πρώτη ματιά σχεδόν δεν την καταλαβαίνεις:
Despina honours her Greek heritage while also ex- η κυρίαρχη αίσθηση που σε δυο, τρία τραπεζάκια στον άχαρο πεζοδρόμιο στο
uding the simplicity, prosperity and dedication to καταλαμβάνει όταν περιδιαβαίνεις πιο απομακρυσμένο από τη φασαρία κομμάτι της
hard, honest work I have learned to fully appreci- στους δρόμους και τις γειτονιές Rοkeby Road, της κεντρικής οδού του Subiaco. Το
ate in Australians: the constant motivation that leads του Περθ. «Subi», για τους ντόπιους, είναι ένα ζωηρό,
you to success, if you deserve it and are willing to Κινδυνεύω να παρεξηγηθώ – το Περθ φυσικά κοσμοπολίτικο προάστιο, αρκετά κοντά στην
put up a fight. In fact, it is these values that do not δεν χτίστηκε χτες. Η γοητευτική αυτή καρδιά της πόλης για να είσαι μέσα στη δράση,
allow you to rest on your laurels or lose yourself in πόλη αναπτύσσεται και εξαπλώνεται στην αρκετά μακριά από τους ατσάλινους ουρανοξύστες
a spoilt, luxurious existence. On the contrary, the απομακρυσμένη Δυτική Αυστραλία πάνω από έναν του κέντρου, ώστε να μπορείς να ζήσεις και να
greater the distinction, the harder one works; in- αιώνα. Ψαροχώρι στην αρχή, διακομετακομιστικό βολτάρεις χαλαρά: η επιτομή του σύγχρονου
stead of dreams of retirement, there are dreams of λιμάνι έπειτα, εμπορικό σταυροδρόμι και θαλάσσια bohemianchic τρόπου ζωής.
expansion: another Boucla is in the works, this time έξοδος προς την Ασία και την υπόλοιπη Δύση. Όταν φτάνει μεσημέρι, πάντως, είναι αδύνατον
in Kastelorizo, the perfect way of completing the fam- Το Περθ, από τη μέρα της ίδρυσής του ως σήμερα, να μην προσέξεις την Μπούκλα. Μπροστά στο
ily cycle. How wonderful, I think to myself. It would γνωρίζει μόνο μια πορεία: αυτήν της ραγδαίας μαγαζί επικρατεί πραγματική κοσμοσυρροή. Η
save me endless hours of travel – even though these εξέλιξης. Σχεδόν ακούς τα γρανάζια της ταχύτητας ουρά φτάνει μέχρι έξω και από περιέργεια κοιτάς
flavours are truly worthwhile – and prevent the co- να γυρίζουν, εξακοντίζοντας μία κάποτε μικρή, μέσα από τη βιτρίνα τι γίνεται εκεί μέσα. Αυτό που
lossal jetlag that inevitably follows. νυσταγμένη πόλη στους φρενήρεις ρυθμούς της βλέπεις σε τραβάει σαν μαγνήτης. Ένα ατμοσφαιρικά
Soon, dishes of spinach pie and oven-baked lamb ανάπτυξης μιας υπερσύγχρονης μητρόπολης. υποφωτισμένο μπιστρό, επιπλωμένο με παλιά
stuffed with pine nuts make their appearance, ac- Τα προάστιά του, κάτω από τον έλεγχο των υπερ- κομμάτια, ένα κολάζ μυστηρίων. Ο τοπικός Τύπος
companied by crispy salads that smell of olives, oreg- προστατευτικών τοπικών συμβουλίων, διατηρούν το χαρακτήρισε «Σπηλιά του Αλί Μπαμπά», και όχι
ano and the Mediterranean. Next, a divine galak- ακόμη το ήσυχο άρωμα μιας νυσταγμένης subur- άδικα. Μέσα στα λίγα τετραγωνικά της Μπούκλας
tomboureko (semolina pudding in filo pastry) that, bia. Όσο προχωράς όμως προς το κέντρο, οι ρυθμοί σωριάζονται τόσοι μικροί και μεγάλοι θησαυροί,
I jokingly say to Despina, should be made illegal! Af- αλλάζουν: βουή,μποτιλιάρισμασταφανάρια,άνθρωποι που χρειάζεται να περάσεις ώρες, μέρες, χρόνια,
ter lunch comes the tsipouro (pomace brandy) and που βιάζονται, πανύψηλα κτίρια από ατσάλι και στο μικρό αυτό χώρο για να εξοικειωθείς με το
coffee, the crowd starts to wane as the hip profes- γυαλί καθρεφτίζονται στα νερά του ποταμού Σουάν. περιεχόμενό του. Τα ράφια στους τοίχους ξεχειλίζουν
sionals go back to their offices and a delicate Greek Ένα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές χώρες, από παλιωμένα σερβίτσια (ευτυχώς παράταιρα),
island melody plays in the background. An intense γλώσσες και ιστορίες ξεχύνεται στα μοδάτα καφέ, σπασμένες κούκλες άλλων εποχών, υφαντά,
feeling of nostalgia dominates...not for the land we τα εντυπωσιακά πολυκαταστήματα, πλημμυρίζει
have left behind, but for all the countries we have τους σταθμούς των τρένων, τις αποβάθρες των A feeling of
not visited, all the trips we have yet to embark on, φέρι κάτω από έναν εκτυφλωτικά γαλάζιο ουρανό nostalgia not
all the distant destinations we have dreamt of, but (το Περθ φημίζεται για το συγκλονιστικό κλίμα και for the land we
may never reach. την ηλιοφάνειά του). have left behind,
It is under this relentless Subiaco midday sun that I «Καινούργιο». Στα μάτια του Ευρωπαίου but for all the
abruptly land in the “now” of a bubbling metropo- ταξιδευτή αυτό το αδιάκοπο «καινούργιο», μετά countries we have
lis, which is bursting with the promise of the future. την πρώτη εντύπωση, μπορεί να γίνει κάπως not visited
I smile, satiated by flavours, stories and fragrances, κουραστικό. Αναζητάς ενστικτωδώς κάτι παλιό,
as if my old soul has cast off its last traces of nostal- κάτι οικείο: μια ατμόσφαιρα, ένα ίχνος Ιστορίας,
gia. I am now ready to tackle something completely ένα παράταιρο σερβίτσιο, ας πούμε, μια παλιά
new, something blindingly new – tomorrow. I am ψυχή για να ανταλλάξετε νοσταλγία.
now ready for Perth. Βρήκα τη δική μου «παλιά ψυχή» στην Μπούκλα.
40
