Page 61 - 2board23full
P. 61
1. Σύσταση και Δραστηριότητες της Εταιρείας
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ (η Εταιρεία) δραστηριοποιείται στην χρηματοδότηση, κατασκευή και
λειτουργία πολιτικών αερολιμένων και σε σχετικές δραστηριότητες. Σαν διαχειριστής πολιτικών αερολιμένων
η Εταιρεία διαχειρίζεται/διευθύνει τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα Αττικής, στην Ελλάδα.
Η επιχείρηση είναι Ανώνυμη Εταιρεία που συστάθηκε και εδρεύει στην Ελλάδα. Η διεύθυνση της επίσημης
έδρας της, είναι τα Σπάτα Αττικής, 190 19.
Η Εταιρεία ιδρύθηκε στις 31 Ιουλίου 1995, από το Ελληνικό Δημόσιο και Ιδιώτες Επενδυτές για τη χρηματοδότηση,
την κατασκευή, την λειτουργία και την ανάπτυξη του νέου διεθνούς αερολιμένα στα Σπάτα Αττικής. Σε
αντάλλαγμα για την χρηματοδότηση, κατασκευή, λειτουργία και ανάπτυξη του αερολιμένα, το Ελληνικό
Δημόσιο παραχώρησε στην Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ, την εμπορική εκμετάλλευσή του για περίοδο 30
ετών, με έναρξη την 11 Ιουνίου 1996. Στην λήξη της Σύμβασης Παραχώρησης (1Ι Ιουνίου 2026), ο αερολιμένας
μαζί με όλες τις προσθήκες επικαρπίας θα επιστραφεί στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο και θα απολαμβάνει
όλων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας επ’ αυτών, χωρίς καμία πληρωμή και χωρίς την ύπαρξη οιουδήποτε
βάρους, εκτός εάν η συμφωνία παραχώρησης ανανεωθεί. Η Σύμβαση Ανάπτυξης του Αεροδρομίου (Σ.Α.Α)
και το καταστατικό της Εταιρείας, επικυρώθηκαν και τέθηκαν σε νομική ισχύ με το νόμο 2338/14/9/1995.
Η Εταιρεία ξεκίνησε την εμπορική λειτουργία της από τον Μάρτιο του 2001, μετά από μια περίοδο κατασκευής
περίπου 5 ετών που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1996.
Οι υπάλληλοι της Εταιρείας ανέρχονταν στους 755 στο τέλος της χρήσης, σε σύγκριση με 730 υπαλλήλους
που απασχολούνταν στο τέλος του 2006.
2. Βασικές Λογιστικές Αρχές
Οι βασικές λογιστικές αρχές που εφαρμόστηκαν κατά τη σύνταξη αυτών των οικονομικών καταστάσεων
περιγράφονται παρακάτω. Οι αρχές αυτές έχουν εφαρμοστεί με συνέπεια για όλες τις περιόδους που
παρουσιάζονται, εκτός από την επίδραση της υιοθέτησης της ΔΕΕΧΠ 12 - «Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών»
- όπως επεξηγείται αναλυτικά στη σημείωση 2.4.α) και στο Κεφάλαιο 7.
2.1 Πλαίσιο κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων
Οι οικονομικές καταστάσεις της Εταιρείας έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής
Πληροφόρησης (ΔΠΧΠ). Οι παρούσες οικονομικές καταστάσεις έχουν συνταχθεί με βάση την αρχή του
ιστορικού κόστους, η οποία έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε να περιλαμβάνει την αποτίμηση σε εύλογη αξία
των διαθέσιμων προς πώληση χρηματοοικονομικών στοιχείων ενεργητικού.
Η σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με τα ΔΠΧΠ απαιτεί τη χρήση ορισμένων λογιστικών
εκτιμήσεων και παραδοχών. Επίσης, απαιτεί την άσκηση κρίσης από τη Διοίκηση κατά τη διαδικασία εφαρμογής
των λογιστικών αρχών της Εταιρείας.
Οι οικονομικές καταστάσεις παρουσιάζονται σε Ευρώ (€), με στρογγυλοποίηση στο εγγύτερο Ευρώ (€).
α) Διερμηνείες που υιοθετήθηκαν ενωρίτερα από την Εταιρεία
Η Διερμηνεία 12 της Διεθνούς Επιτροπής Ερμηνειών Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (Συμφωνίες Παραχώρησης
Υπηρεσιών) υιοθετήθηκε ενωρίτερα (εντός του 2007) από την Εταιρεία. Η Διερμηνεία 12 έχει εφαρμογή στις
οντότητες που συμμετέχουν σε Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών και καλύπτει το κενό που υπήρχε στα ΔΠΧΠ
σε σχέση με το λογιστικό χειρισμό των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την παροχή από
το κράτος σε οντότητες του ιδιωτικού τομέα του δικαιώματος παραχώρησης υπηρεσιών δημοσίου χαρακτήρα.
Η διερμηνεία αυτή καθορίζει δύο εναλλακτικούς χειρισμούς για τις Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών που
εξαρτώνται από το εάν η Εταιρεία εκμετάλλευσης έχει ένα άνευ όρων συμβατικό δικαίωμα να εισπράττει αμοιβή
από το κράτος ή απλώς έχει το δικαίωμα να χρεώνει τους χρήστες των υπηρεσιών με βάση την χρήση στην οποία
αυτοί προβαίνουν. Στην πρώτη περίπτωση, εφαρμόζεται το μοντέλο του «χρηματοοικονομικού περιουσιακού
στοιχείου» και η εταιρεία εκμετάλλευσης αναγνωρίζει ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο. Στην δεύτερη
περίπτωση, η εταιρεία εκμετάλλευσης αποκτά ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο που της επιτρέπει να λειτουργεί την
αντίστοιχη δημόσια υποδομή: αυτό είναι το μοντέλο του «άυλου περιουσιακού στοιχείου».
Οικονομικές Καταστάσεις της 31ης Δεκεμβρίου 2007 (Ποσά εκφρασμένα σε Ευρώ εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
17
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ (η Εταιρεία) δραστηριοποιείται στην χρηματοδότηση, κατασκευή και
λειτουργία πολιτικών αερολιμένων και σε σχετικές δραστηριότητες. Σαν διαχειριστής πολιτικών αερολιμένων
η Εταιρεία διαχειρίζεται/διευθύνει τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα Αττικής, στην Ελλάδα.
Η επιχείρηση είναι Ανώνυμη Εταιρεία που συστάθηκε και εδρεύει στην Ελλάδα. Η διεύθυνση της επίσημης
έδρας της, είναι τα Σπάτα Αττικής, 190 19.
Η Εταιρεία ιδρύθηκε στις 31 Ιουλίου 1995, από το Ελληνικό Δημόσιο και Ιδιώτες Επενδυτές για τη χρηματοδότηση,
την κατασκευή, την λειτουργία και την ανάπτυξη του νέου διεθνούς αερολιμένα στα Σπάτα Αττικής. Σε
αντάλλαγμα για την χρηματοδότηση, κατασκευή, λειτουργία και ανάπτυξη του αερολιμένα, το Ελληνικό
Δημόσιο παραχώρησε στην Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ, την εμπορική εκμετάλλευσή του για περίοδο 30
ετών, με έναρξη την 11 Ιουνίου 1996. Στην λήξη της Σύμβασης Παραχώρησης (1Ι Ιουνίου 2026), ο αερολιμένας
μαζί με όλες τις προσθήκες επικαρπίας θα επιστραφεί στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο και θα απολαμβάνει
όλων των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας επ’ αυτών, χωρίς καμία πληρωμή και χωρίς την ύπαρξη οιουδήποτε
βάρους, εκτός εάν η συμφωνία παραχώρησης ανανεωθεί. Η Σύμβαση Ανάπτυξης του Αεροδρομίου (Σ.Α.Α)
και το καταστατικό της Εταιρείας, επικυρώθηκαν και τέθηκαν σε νομική ισχύ με το νόμο 2338/14/9/1995.
Η Εταιρεία ξεκίνησε την εμπορική λειτουργία της από τον Μάρτιο του 2001, μετά από μια περίοδο κατασκευής
περίπου 5 ετών που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1996.
Οι υπάλληλοι της Εταιρείας ανέρχονταν στους 755 στο τέλος της χρήσης, σε σύγκριση με 730 υπαλλήλους
που απασχολούνταν στο τέλος του 2006.
2. Βασικές Λογιστικές Αρχές
Οι βασικές λογιστικές αρχές που εφαρμόστηκαν κατά τη σύνταξη αυτών των οικονομικών καταστάσεων
περιγράφονται παρακάτω. Οι αρχές αυτές έχουν εφαρμοστεί με συνέπεια για όλες τις περιόδους που
παρουσιάζονται, εκτός από την επίδραση της υιοθέτησης της ΔΕΕΧΠ 12 - «Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών»
- όπως επεξηγείται αναλυτικά στη σημείωση 2.4.α) και στο Κεφάλαιο 7.
2.1 Πλαίσιο κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων
Οι οικονομικές καταστάσεις της Εταιρείας έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής
Πληροφόρησης (ΔΠΧΠ). Οι παρούσες οικονομικές καταστάσεις έχουν συνταχθεί με βάση την αρχή του
ιστορικού κόστους, η οποία έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε να περιλαμβάνει την αποτίμηση σε εύλογη αξία
των διαθέσιμων προς πώληση χρηματοοικονομικών στοιχείων ενεργητικού.
Η σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με τα ΔΠΧΠ απαιτεί τη χρήση ορισμένων λογιστικών
εκτιμήσεων και παραδοχών. Επίσης, απαιτεί την άσκηση κρίσης από τη Διοίκηση κατά τη διαδικασία εφαρμογής
των λογιστικών αρχών της Εταιρείας.
Οι οικονομικές καταστάσεις παρουσιάζονται σε Ευρώ (€), με στρογγυλοποίηση στο εγγύτερο Ευρώ (€).
α) Διερμηνείες που υιοθετήθηκαν ενωρίτερα από την Εταιρεία
Η Διερμηνεία 12 της Διεθνούς Επιτροπής Ερμηνειών Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (Συμφωνίες Παραχώρησης
Υπηρεσιών) υιοθετήθηκε ενωρίτερα (εντός του 2007) από την Εταιρεία. Η Διερμηνεία 12 έχει εφαρμογή στις
οντότητες που συμμετέχουν σε Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών και καλύπτει το κενό που υπήρχε στα ΔΠΧΠ
σε σχέση με το λογιστικό χειρισμό των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την παροχή από
το κράτος σε οντότητες του ιδιωτικού τομέα του δικαιώματος παραχώρησης υπηρεσιών δημοσίου χαρακτήρα.
Η διερμηνεία αυτή καθορίζει δύο εναλλακτικούς χειρισμούς για τις Συμφωνίες Παραχώρησης Υπηρεσιών που
εξαρτώνται από το εάν η Εταιρεία εκμετάλλευσης έχει ένα άνευ όρων συμβατικό δικαίωμα να εισπράττει αμοιβή
από το κράτος ή απλώς έχει το δικαίωμα να χρεώνει τους χρήστες των υπηρεσιών με βάση την χρήση στην οποία
αυτοί προβαίνουν. Στην πρώτη περίπτωση, εφαρμόζεται το μοντέλο του «χρηματοοικονομικού περιουσιακού
στοιχείου» και η εταιρεία εκμετάλλευσης αναγνωρίζει ένα χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο. Στην δεύτερη
περίπτωση, η εταιρεία εκμετάλλευσης αποκτά ένα άυλο περιουσιακό στοιχείο που της επιτρέπει να λειτουργεί την
αντίστοιχη δημόσια υποδομή: αυτό είναι το μοντέλο του «άυλου περιουσιακού στοιχείου».
Οικονομικές Καταστάσεις της 31ης Δεκεμβρίου 2007 (Ποσά εκφρασμένα σε Ευρώ εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
17
