Page 80 - teyxos_13
P. 80
Short story Competition
αλλά οι νεότερες θεωρίες πτήσης δίνουν επαρκείς εξηγήσεις. Δυνατοί Είχε τρεις επιλογές.
μύες του θώρακα παράγουν μηχανική ενέργεια, ανεβάζοντας στροφές Ταξίδι, Παράβλεψη όλων,
και θερμοκρασία. Τα αδύναμα φτερά γίνονται πλέον μία δυνατή προπέ- Προσθήκη στο λεξικό. Τις
λα που αφήνει πίσω της αόρατες δίνες αέρα σαν σπείρες. Οι δίνες αυ- έβλεπε να γίνονται μπλε
τές εξασφαλίζουν την απαραίτητη άνωση για δέκα ταξίδια την ημέρα, καθώς, συνεχώς εναλλάξ,
με το κοντέρ να γράφει δεκάδες χιλιόμετρα, στα οποία οι μέλισσες πε- τις επέλεγε
τούν, τρέφονται και συστήνουν τα αρσενικά σπέρματα της γύρης σε μία
ποικιλία νέων συντρόφων που τα φυτά δεν θα μπορούσαν ποτέ να γνω- κάποιου μπουκέτου λουλουδιών. Στο γραφείο όμως, κανείς δεν εί-
ρίσουν. Οι πρόγονοί τους, τα πρώτα έντομα, κάποτε διεκδίκησαν αυτή χε πρόσβαση. Η Γκέντα δεν είχε πρόσβαση. Μόνο αυτός, απ’ τους
τη ζωή μεγαλύτερης κλίμακας. Και απογειώθηκαν. Μόλις έγινε η στρα- δυο τους. Στα χαμηλά ράφια της βιβλιοθήκης, το ταξιδιωτικό αρ-
τηγική ανακάλυψη των πλεονεκτημάτων της πτήσης, η κατάκτηση νέων χείο με αφιερώματα και οδηγούς που μάζευε και καταχωρούσε με
βιότοπων και συντρόφων, το αποδοτικότερο κυνήγι και φυγή, πολλά εί- κόπο συλλέκτη τα προηγούμενα χρόνια, είχε μαζέψει δύο χρόνων
δη πίεσαν την εξέλιξη να προχωρήσει ένα βήμα εμπρός. Τα πίσω πόδια σκόνη. Μία υδρόγειος σφαίρα έστελνε από τον Ισημερινό ακτί-
έμειναν πίσω και τα μπροστινά πόδια έγιναν φτερά. Με τους προγόνους νες μουντού φωτός στα κουτιά αρχειοθέτησης Νησιωτική Ελλά-
των εντόμων να κάνουν την αρχή και αυτούς των πουλιών να συνεχίζουν, δα, Ευρώπη Α–Γ και Ταξιδιωτικές πληροφορίες II. Τα δάχτυλά του
η ζωή μεταφέρθηκε σιγά-σιγά και στην τρίτη διάσταση. αμφιταλαντεύτηκαν για ώρα ανάμεσα στα διάφορα κουτιά, αφαι-
ρώντας όλο και περισσότερη σκόνη. Καταχώρισε τελικά το άρθρο
Ακούμπησε το άρθρο στα πόδια του και παρέμεινε για ώρα ακί- στο Ταξιδιωτικές πληροφορίες II. Δεξιά, τρία πλατιά ράφια σή-
νητος. Έκλεισε τα μάτια και κοίταξε τα χέρια του. Έσφιξε με όλη κωναν το βάρος χειροποίητων φωτογραφικών άλμπουμ, όλα ισο-
του τη δύναμη τα αποδυναμωμένα ποντίκια του. Έσφιγγε και χα- ϋψή, χρονολογικά τακτοποιημένα. Μόνο το 01/2009– χάλαγε την
λάρωνε, έσφιγγε και χαλάρωνε, μέχρι που άπλωσε το δεξί του χέ- όρθια στοίχιση έτσι όπως είχε ξαπλωθεί στον κενό, αδιάθετο χώ-
ρι σε διάταση. Με τα τέσσερα δάχτυλα του αριστερού κυρτωμέ- ρο. Παραπάνω, λεξικά στις γλώσσες που ήξερε. Τράβηξε ένα μιας
να και τον αντίχειρα να σέρνεται σε επαφή με το στέρνο, άρχισε ξένης και της δικής του γλώσσας. Αντίχειρας και παράμεσος συ-
να ψηλαφά αργά, ανατομικά, με κατεύθυνση τη μασχάλη, δείκτης, νεργάστηκαν να φτάσουν τη σελίδα. Και μετά ανέλαβε ο δείκτης.
μέσος, παράμεσος, μικρός, και κάτω από το στήθος, δείκτης, μέ- concorde (n.f.). Union des cœurs et des volontés / Ομόνοια της καρ-
σος, παράμεσος, μικρός, και πάλι το στέρνο, σαν αράχνη που πό- διάς και της βούλησης. Οι μόνες γλώσσες που ήξερε έλεγαν αυτό
τε επιτίθεται και πότε οπισθοχωρεί, στην ίδια κυκλική διαδρομή. που τώρα πάλι θυμόταν. Έκλεισε το λεξικό και το επανατοποθέ-
Τέντωσε και τα δύο χέρια σε διάταση, χαλάρωσε κάθε αντίσταση τησε συρταρωτά στο ράφι. Παρέμεινε ακίνητος μόνο για λίγη ώρα
και διένυσε την απόσταση που τον χώριζε με την άκρη της βερά- ακόμα. Σήκωσε το τηλέφωνο και σχημάτισε τον αριθμό από μνή-
ντας. Τα κάγκελα φρέναραν για λογαριασμό του. Μα δεν το ένιω- μης. «Εντός ή εκτός;», τον ρώτησε η πράκτορας. «Για εκτός προ-
σε. Μπροστά στα μάτια του εκτελέστηκε ένα βήμα εμπρός και γι’ σανατολίζομαι», απάντησε. Επιβεβαίωσε ότι ήταν δυνατόν να πε-
αυτόν, μια που ο ίδιος δεν έκανε βήματα πια. Κοίταξε τον κόσμο τάξει σύντομα. Άνοιξε πάλι τον υπολογιστή και περιηγήθηκε στη
που απλωνόταν κάτω απ’ τα πόδια του· μια γυναίκα δεκτική και σελίδα με τον κοκκινισμένο τίτλο. Πέρασε τις πληροφορίες που
γόνιμη. Την προσέγγισε χωρίς σχέδιο. Διέτρεξε τις καμπύλες της είχε προηγουμένως σημειώσει σε ένα πρόχειρο χαρτί. Αναρριχή-
χωρίς εγκεκριμένους τρόπους. Έκλαψε καθώς διείσδυε μέσα της θηκε έως την κορυφή της σελίδας. Με τα τέσσερα δάχτυλα του δε-
και για πολλή ώρα ακόμα. ξιού χεριού κυρτωμένα και τον αντίχειρα σε επαφή με το ποντί-
κι του, πάτησε με τον μέσο δεξί κλικ. Είχε τρεις επιλογές. Ταξίδι,
Στα τέλη του 17ου αιώνα, ο Ιταλός φυσιολόγος Giovanni Borelli Παράβλεψη όλων, Προσθήκη στο λεξικό. Τις έβλεπε να γίνονται
έγραψε ότι η πτήση του ανθρώπου είναι αδύνατη. Πράγματι, έως μπλε καθώς, συνεχώς εναλλάξ, τις επέλεγε. Αντίχειρας, δείκτης,
σήμερα, ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να πετάξει σαν πουλί ή σαν έντο- μέσος, παράμεσος, μικρός, σταμάτησαν μετά από λίγο να σέρνο-
μο μόνο με τη δική του μυϊκή δύναμη. Όταν όμως, στις 7-2-1996, νται. Ο δείκτης του πάτησε με δύναμη, παρατεταμένα.
ένα Concorde πέταξε Λονδίνο-Νέα Υόρκη σε 2 ώρες, 52 λεπτά και
59 δευτερόλεπτα, ίσως κατάφερε να αγγίξει τον υψηλότερο βαθ-
μό εξέλιξής του.
Με τον υπολογιστή και το άρθρο στα γόνατα, κινήθηκε σαν πιό-
νι αλόγου από τη βεράντα προς το γραφείο του. Στη στροφή της
κουζίνας, ο νεροχύτης, οι πάγκοι, όλα έδειχναν πως η γυναίκα εί-
χε καιρό να ’ρθει. Τη γυναίκα την έλεγαν Γκέντα. Ήταν συστημένη,
μεγάλη και δεν μιλούσε τη γλώσσα. Ερχόταν και έφευγε κάθε δεύ-
τερη Τρίτη, αφήνοντας πίσω της μυρωδιά χλωρίνης και φρεσκάδας
80
αλλά οι νεότερες θεωρίες πτήσης δίνουν επαρκείς εξηγήσεις. Δυνατοί Είχε τρεις επιλογές.
μύες του θώρακα παράγουν μηχανική ενέργεια, ανεβάζοντας στροφές Ταξίδι, Παράβλεψη όλων,
και θερμοκρασία. Τα αδύναμα φτερά γίνονται πλέον μία δυνατή προπέ- Προσθήκη στο λεξικό. Τις
λα που αφήνει πίσω της αόρατες δίνες αέρα σαν σπείρες. Οι δίνες αυ- έβλεπε να γίνονται μπλε
τές εξασφαλίζουν την απαραίτητη άνωση για δέκα ταξίδια την ημέρα, καθώς, συνεχώς εναλλάξ,
με το κοντέρ να γράφει δεκάδες χιλιόμετρα, στα οποία οι μέλισσες πε- τις επέλεγε
τούν, τρέφονται και συστήνουν τα αρσενικά σπέρματα της γύρης σε μία
ποικιλία νέων συντρόφων που τα φυτά δεν θα μπορούσαν ποτέ να γνω- κάποιου μπουκέτου λουλουδιών. Στο γραφείο όμως, κανείς δεν εί-
ρίσουν. Οι πρόγονοί τους, τα πρώτα έντομα, κάποτε διεκδίκησαν αυτή χε πρόσβαση. Η Γκέντα δεν είχε πρόσβαση. Μόνο αυτός, απ’ τους
τη ζωή μεγαλύτερης κλίμακας. Και απογειώθηκαν. Μόλις έγινε η στρα- δυο τους. Στα χαμηλά ράφια της βιβλιοθήκης, το ταξιδιωτικό αρ-
τηγική ανακάλυψη των πλεονεκτημάτων της πτήσης, η κατάκτηση νέων χείο με αφιερώματα και οδηγούς που μάζευε και καταχωρούσε με
βιότοπων και συντρόφων, το αποδοτικότερο κυνήγι και φυγή, πολλά εί- κόπο συλλέκτη τα προηγούμενα χρόνια, είχε μαζέψει δύο χρόνων
δη πίεσαν την εξέλιξη να προχωρήσει ένα βήμα εμπρός. Τα πίσω πόδια σκόνη. Μία υδρόγειος σφαίρα έστελνε από τον Ισημερινό ακτί-
έμειναν πίσω και τα μπροστινά πόδια έγιναν φτερά. Με τους προγόνους νες μουντού φωτός στα κουτιά αρχειοθέτησης Νησιωτική Ελλά-
των εντόμων να κάνουν την αρχή και αυτούς των πουλιών να συνεχίζουν, δα, Ευρώπη Α–Γ και Ταξιδιωτικές πληροφορίες II. Τα δάχτυλά του
η ζωή μεταφέρθηκε σιγά-σιγά και στην τρίτη διάσταση. αμφιταλαντεύτηκαν για ώρα ανάμεσα στα διάφορα κουτιά, αφαι-
ρώντας όλο και περισσότερη σκόνη. Καταχώρισε τελικά το άρθρο
Ακούμπησε το άρθρο στα πόδια του και παρέμεινε για ώρα ακί- στο Ταξιδιωτικές πληροφορίες II. Δεξιά, τρία πλατιά ράφια σή-
νητος. Έκλεισε τα μάτια και κοίταξε τα χέρια του. Έσφιξε με όλη κωναν το βάρος χειροποίητων φωτογραφικών άλμπουμ, όλα ισο-
του τη δύναμη τα αποδυναμωμένα ποντίκια του. Έσφιγγε και χα- ϋψή, χρονολογικά τακτοποιημένα. Μόνο το 01/2009– χάλαγε την
λάρωνε, έσφιγγε και χαλάρωνε, μέχρι που άπλωσε το δεξί του χέ- όρθια στοίχιση έτσι όπως είχε ξαπλωθεί στον κενό, αδιάθετο χώ-
ρι σε διάταση. Με τα τέσσερα δάχτυλα του αριστερού κυρτωμέ- ρο. Παραπάνω, λεξικά στις γλώσσες που ήξερε. Τράβηξε ένα μιας
να και τον αντίχειρα να σέρνεται σε επαφή με το στέρνο, άρχισε ξένης και της δικής του γλώσσας. Αντίχειρας και παράμεσος συ-
να ψηλαφά αργά, ανατομικά, με κατεύθυνση τη μασχάλη, δείκτης, νεργάστηκαν να φτάσουν τη σελίδα. Και μετά ανέλαβε ο δείκτης.
μέσος, παράμεσος, μικρός, και κάτω από το στήθος, δείκτης, μέ- concorde (n.f.). Union des cœurs et des volontés / Ομόνοια της καρ-
σος, παράμεσος, μικρός, και πάλι το στέρνο, σαν αράχνη που πό- διάς και της βούλησης. Οι μόνες γλώσσες που ήξερε έλεγαν αυτό
τε επιτίθεται και πότε οπισθοχωρεί, στην ίδια κυκλική διαδρομή. που τώρα πάλι θυμόταν. Έκλεισε το λεξικό και το επανατοποθέ-
Τέντωσε και τα δύο χέρια σε διάταση, χαλάρωσε κάθε αντίσταση τησε συρταρωτά στο ράφι. Παρέμεινε ακίνητος μόνο για λίγη ώρα
και διένυσε την απόσταση που τον χώριζε με την άκρη της βερά- ακόμα. Σήκωσε το τηλέφωνο και σχημάτισε τον αριθμό από μνή-
ντας. Τα κάγκελα φρέναραν για λογαριασμό του. Μα δεν το ένιω- μης. «Εντός ή εκτός;», τον ρώτησε η πράκτορας. «Για εκτός προ-
σε. Μπροστά στα μάτια του εκτελέστηκε ένα βήμα εμπρός και γι’ σανατολίζομαι», απάντησε. Επιβεβαίωσε ότι ήταν δυνατόν να πε-
αυτόν, μια που ο ίδιος δεν έκανε βήματα πια. Κοίταξε τον κόσμο τάξει σύντομα. Άνοιξε πάλι τον υπολογιστή και περιηγήθηκε στη
που απλωνόταν κάτω απ’ τα πόδια του· μια γυναίκα δεκτική και σελίδα με τον κοκκινισμένο τίτλο. Πέρασε τις πληροφορίες που
γόνιμη. Την προσέγγισε χωρίς σχέδιο. Διέτρεξε τις καμπύλες της είχε προηγουμένως σημειώσει σε ένα πρόχειρο χαρτί. Αναρριχή-
χωρίς εγκεκριμένους τρόπους. Έκλαψε καθώς διείσδυε μέσα της θηκε έως την κορυφή της σελίδας. Με τα τέσσερα δάχτυλα του δε-
και για πολλή ώρα ακόμα. ξιού χεριού κυρτωμένα και τον αντίχειρα σε επαφή με το ποντί-
κι του, πάτησε με τον μέσο δεξί κλικ. Είχε τρεις επιλογές. Ταξίδι,
Στα τέλη του 17ου αιώνα, ο Ιταλός φυσιολόγος Giovanni Borelli Παράβλεψη όλων, Προσθήκη στο λεξικό. Τις έβλεπε να γίνονται
έγραψε ότι η πτήση του ανθρώπου είναι αδύνατη. Πράγματι, έως μπλε καθώς, συνεχώς εναλλάξ, τις επέλεγε. Αντίχειρας, δείκτης,
σήμερα, ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να πετάξει σαν πουλί ή σαν έντο- μέσος, παράμεσος, μικρός, σταμάτησαν μετά από λίγο να σέρνο-
μο μόνο με τη δική του μυϊκή δύναμη. Όταν όμως, στις 7-2-1996, νται. Ο δείκτης του πάτησε με δύναμη, παρατεταμένα.
ένα Concorde πέταξε Λονδίνο-Νέα Υόρκη σε 2 ώρες, 52 λεπτά και
59 δευτερόλεπτα, ίσως κατάφερε να αγγίξει τον υψηλότερο βαθ-
μό εξέλιξής του.
Με τον υπολογιστή και το άρθρο στα γόνατα, κινήθηκε σαν πιό-
νι αλόγου από τη βεράντα προς το γραφείο του. Στη στροφή της
κουζίνας, ο νεροχύτης, οι πάγκοι, όλα έδειχναν πως η γυναίκα εί-
χε καιρό να ’ρθει. Τη γυναίκα την έλεγαν Γκέντα. Ήταν συστημένη,
μεγάλη και δεν μιλούσε τη γλώσσα. Ερχόταν και έφευγε κάθε δεύ-
τερη Τρίτη, αφήνοντας πίσω της μυρωδιά χλωρίνης και φρεσκάδας
80
